Deprecated: __autoload() is deprecated, use spl_autoload_register() instead in /data/sites/web/needcompanyorg/www/WWW-old/Library/PHPMailer/PHPMailerAutoload.php on line 45

Notice: Trying to access array offset on value of type null in /data/sites/web/needcompanyorg/www/WWW-old/index.php on line 2621

Notice: Trying to access array offset on value of type null in /data/sites/web/needcompanyorg/www/WWW-old/index.php on line 2648
Needcompany | Performing arts: Viviane De Muynck
Home
⪡Index⪢
⪡Review⪢

Viviane De Muynck is voornamelijk gekend als één van de centrale actrices van Needcompany. Begin jaren ’90 ontmoette zij Jan Lauwers, artistiek directeur van Needcompany, met wie zij sindsdien een boeiend parcours heeft afgelegd.

Zij studeerde toneel aan het Conservatorium van Brussel en was leerlinge van Jan Decorte. Vanaf 1980 was ze lid van het collectief Mannen van den Dam en acteerde ze onder meer in De Pelikaan (Strindberg), Het laxeermiddel (Feydeau), De macht der gewoonte (Bernhard) en Het Park (Strauss). In 1987 ontving ze de ‘Theo d’Or’ voor haar rol van Martha in Who’s Afraid of Virginia Woolf? in een regie van Sam Bogaerts bij het gezelschap De Witte Kraai. Daarna sloot ze zich aan bij Maatschappij Discordia en speelde onder andere UBU ROI (Alfred Jarry), Kras (Judith Herzberg), Das Spiel vom Fragen (Handke), Maat voor Maat (Shakespeare) en Driekoningenavond.

Een samenwerking met drie theaters in Nederland resulteerde in Count your Blessings bij Toneelgroep Amsterdam, in een regie van Gerardjan Rijnders, Iphigenia in Taurus bij het Nationaal Toneel in Den Haag in een regie van Ger Thijs en Hamlet bij het zuidelijk Toneel in een regie van Ivo Van Hove. Ze speelde in twee Kaaitheaterproducties: in 1994 in Pijl van de Tijd (Martin Amis) in een regie van Guy Cassiers en in 1995 de rol van Odysseus in Philoktetes Variations (Müller, Gide, Jesureen) van Jan Ritsema, naast Dirk Roofthooft en Ron Vawter. Ze was ook gastartiest bij de Wooster Group (New York) in onder andere The Hairy Ape van O’Neill en ze toerde met Relazione Pubblica, een choreografie van Caterina en Carlotta Sagna. In 2007 speelde zij de hoofdrol in Ein fest für Boris, een creatie voor de Salzburger Festspiele.

Ze werkte samen met musici o.a. La Trahison Orale (oratorium van Maurizio Kagel) met het Schönberg Ensemble (dirigent Rembert De Leeuw), Ode to Napoleon Bonaparte (Arnold Schönberg) met Zeitklang (dirigent Alain Franco) en Spectra Ensemble (dirigent Philippe Raté), Lohengrin (Schiarrino) met Neue Musik Berlin (dirigent Beat Furrer en regie Ingrid von Wantoch Rekowski). In 2004 werkte ze samen met Erik Sleichim en het Bl!ndman Saxophone Quartet in Men in Tribulation (mei 2004). In 2006 nam ze deel aan de voorstelling Walking in the Limits, een samenwerking met Franz Krug & Heiner Reber en aan Lauf zum Meer (2009)
2009, in regie van Thorsten Lensing en Jan Hein met Jazzmuzikanten Jean Paul Bourelly, Gilbert Diop en Willy
Keller.

Viviane De Muynck is regelmatig te zien in film- en TV-producties. Ze acteerde onder meer in Vinaya, een film van Peter van Kraaij en Josse De Pauw, in De avonden, in een regie van R. Van den Berg, naar het gelijknamige boek van Gerard Reve, in Vincent en Theo (regie Robert Altman) en in The Crossing (regie Nora Hoppe). Ze werd tweemaal genomineerd voor het ‘Gouden Kalf’ op het filmfestival van Utrecht: voor de film De avonden en voor het TV-drama Duister licht van Martin Koolhoven. In 2005 speelde zij mee in de eerste langspeelfilm van Fien Troch, Een ander zijn geluk en was ze te zien in de film Vidange Perdue (2006) van Geoffrey Enthoven. Daarna volgde de langspeelfilm Vreemd Bloed (2010) van Maria Goos en Mark Timmers, alsook een opmerkelijke rol in de geprezen televisiereeks Oud België (2010), een fictiereeks van Indra Siera naar een scenario van Peter Van Den Begin en Stany Crets.

Viviane De Muynck is een internationaal veelgevraagde gastdocente in theateropleidingen en -workshops. Daarnaast was ze ook als regisseuse aan het werk in Duitsland. In het Deutsches Schauspielhaus in Hamburg creëerde ze in 2000 Die Vagina Monologe, en - in een bewerking van William Faulkner – As I Lay Dying (2003).

Sedert de opera Orfeo (1993) van Walter Hus en Jan Lauwers, acteert zij regelmatig met Needcompany in Lauwers’ producties. Ze was onder meer te zien in The Snakesong Trilogy (Le Pouvoir, Le Désir en de integrale versie), Needcompany's Macbeth (1996), Caligula (1997), Morning Song (1999), DeaDDogsDon’tDance/DJamesDJoyceDeaD (2000), Goldfish Game (2002), No Comment (2003), De kamer van Isabella (2004), Alles is ijdelheid (2006), Het Hertenhuis (2008) en De kunst der vermakelijkheid (2011). Voor DeaDDogsDon’tDance/DJamesDJoyceDeaD schreef ze samen met Jan Lauwers de tekst. Daarnaast nam zij de bewerking van de tekst Alles is ijdelheid voor zich, naar het gelijknamige boek van Claire Goll. In 2006 kreeg zij de Prijs van de Vlaamse Gemeenschap in de categorie podiumkunsten.